Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 16 maja 2024 roku (sygn. I SA/Po 145/24) rozstrzygnął istotną kwestię dotyczącą amortyzacji nieruchomości wniesionych do fundacji rodzinnej. Sprawa dotyczyła interpretacji przepisów podatkowych związanych z ustaleniem wartości początkowej nieruchomości oraz możliwości zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów podatkowych.

Tło sprawy

Fundacja rodzinna, na której powołanie pozwala ustawa z 2023 roku, otrzymała nieruchomości od fundatorów na powiększenie funduszu założycielskiego. Nieruchomości te miały być wykorzystywane w działalności gospodarczej fundacji, w tym do wynajmu i dzierżawy. Fundacja uznała, że wartość początkowa nieruchomości powinna być równa ich wartości rynkowej z dnia wniesienia do fundacji, a odpisy amortyzacyjne od tej wartości powinny stanowić koszty uzyskania przychodów.

Argumenty fundacji

Fundacja argumentowała, że wniesienie nieruchomości na fundusz założycielski nie jest równoznaczne z nieodpłatnym nabyciem, gdyż fundacja spełnia świadczenia na rzecz beneficjentów. W związku z tym, powinna mieć możliwość amortyzacji nieruchomości na takich samych zasadach jak spółki, w których nieruchomości są wnoszone tytułem wkładu.

Stanowisko Dyrektora KIS

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 15 grudnia 2023 roku stwierdził, że wniesienie nieruchomości do fundacji rodzinnej jest formą nieodpłatnego nabycia mienia. W związku z tym, wartość początkowa nieruchomości powinna zostać ustalona na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, który odnosi się do nabycia nieodpłatnego. Ponadto, KIS wskazał, że odpisy amortyzacyjne od nieruchomości nabytych nieodpłatnie nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, jeśli dochody z tych nieruchomości są zwolnione z CIT.

Wyrok WSA w Poznaniu

WSA oddalił skargę fundacji, podzielając stanowisko Dyrektora KIS. Sąd uznał, że wniesienie nieruchomości do fundacji rodzinnej rzeczywiście stanowi nieodpłatne nabycie, ponieważ fundacja nie dokonuje żadnych ekwiwalentnych świadczeń na rzecz fundatorów. Fundacja działa jako odrębny podmiot prawny, a wniesienie mienia nie jest transakcją, która mogłaby być porównywana do wniesienia wkładu do spółki.

Sąd wskazał również, że przepisy dotyczące amortyzacji nieruchomości nabytych nieodpłatnie (art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a ustawy o CIT) wyraźnie zabraniają zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów, jeśli dochód z nieruchomości jest zwolniony z podatku. W przypadku fundacji rodzinnych, zwolnienie to wynika z art. 6 ust. 1 pkt 25 ustawy o CIT, co oznacza, że fundacja nie może korzystać z odpisów amortyzacyjnych w celu obniżenia podstawy opodatkowania.

Wnioski

Wyrok WSA w Poznaniu potwierdza, że fundacje rodzinne, mimo pewnych analogii do spółek, są traktowane odmiennie na gruncie podatkowym. Wniesienie nieruchomości do fundacji rodzinnej jest traktowane jako nieodpłatne nabycie, co ogranicza możliwość zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów, gdy dochód z nieruchomości jest zwolniony z CIT. Fundacje rodzinne muszą więc liczyć się z ograniczeniami podatkowymi, które nie dotyczą spółek komercyjnych.